De volgende aantekening  is alleen maar bedoeld om enkele van de voornaamste kenmerken van de uitspraak van namen in de Elfentalen te verhelderen en is geenzins volledig

 

MEDEKLINKERS

 

C  : wordt altijd als k, nooit als s uitgesproken;Celeborn is derhalve ‘Keleborn’ en niet ‘Seleborn’. In enkele gevallen is er soms voor de spelling een k geschreven.

Ch: wordt altijd als g uitgesproken, als in nog of log

DH: Wordt altijd gebruikt om het geluid van een stemhebbende th aan te duiden, als in het Engelse then. Voorbeelden zijn Maedros, Aredhel, Haudh-en-Arwen

G: Heeft altijd de klank van de Engelse g in get; zo worden Region, Eregion niet als het engelse region uitgesproken; en de eerste lettergreep van Ginglith is als in het Engelse begin, en niet als in gin.

Verdubbelde medeklinkers: Verdubbelde medeklinkers worden lang uitgesproken; zo heeft Yavanna een lange n als in het Engelse unnamed, penknife, niet de korte n als in un-aimed, penny.

 

 

KLINKERS

 

AI: Heeft de klank van het Engelse eye; de tweede lettergreep van Edain is als in het Engelse dine, niet Dane

AU: Is als in het Nederlandse au of of het Engelse ow in town.

EI: Als in Teiglin heeft de klank ee, als in een of geen

IE: Behoort niet als ie in niet te borden uitgesproken; de i en e klinken afzonderlijk, dus Ni-enna.

UI: Als in Uinen heeft de klank van het Engelse ruin (roe-in).

AE: Als in Aegnor, Nirnaeth en OE als in Noegyth, Loeg zijn combinaties van de afzonderlijke klinkers a-e, o-e, maar ae mag op dezelfde manier worden uitgesproken als ai , en oe als oi in het Nederlands of als in het Engelse toy.

EA en EO: Klinken niet samen, maar vormen twee lettergrepen; deze combinaties worden geschreven met ëa en ëo

Ú: In namen als Húrin, Túrin, Túna behoren te worden uitgesproken als het Nederlandse oe.

ER, IR, UR: Voor een medeklinker (als in Nerdanel, Círdan, Gurthang) of aan het eind van een woord (als in Ainur) behoort niet te worden uitgesproken als in het Engelse fern, fir, fur, maar als in het Engelse air, eer, oor.

E: Aan het eind van woorden wordt altijd als een duidelijke klinker uitgesproken en wordt als zodanig geschreven als ë. Hij wordt eveneens altijd uitgesproken in het midden van woorden als Celeborn, Menegroth.

 

Uit: De Silmarillion